تأثیر ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت درمانی روی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به SLE، یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE)، بیماری خود ایمنی سیستمیک با علت ناشناخته است. مطالعه ی حاضر با هدف تأثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی روی کیفیت زندگی این بیماران انجام گرفته است. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه ی تجربی با طرح کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود که بر روی 46 بیمار مبتلا به لوپوس مراجعه کننده به کلینیک فوق تخصصی امام علی (ع) بیمارستان آیت الله کاشانی شهرکرد با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، طی مدت یکسال انجام شد. بیماران به ترتیب ورود به مطالعه، به تصادف در یکی از گروه های تجربی و شاهد تقسیم شدند (در مجموع 46 نفر در 2 گروه 23 نفری). هر 2 گروه تحت مراقبت پزشکی معمول قرار گرفته و گروه تجربی علاوه بر آن، 8 جلسه به صورت گروهی تحت شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند. بیماران قبل، بعد و 6 ماه پس از مداخله با استفاده از آزمون کیفیت زندگی (SF-36) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین مجموع نمرات ابعاد روانی کیفیت زندگی در گروه تجربی نسبت به گروه شاهد در مرحله ی پس آزمون به طور معنی داری بیشتر بود (به ترتیب P=0/001 و P=0/004 ). میانگین مجموع نمرات ابعاد جسمانی کیفیت زندگی در گروه تجربی نسبت به شاهد در مرحله ی پس آزمون به طور معنی داری بیشتر (P<0/001)؛ اما در مرحله ی پیگیری این اختلاف معنی دار به دست نیامد (P=0/157). نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در بهبود کیفیت زندگی بیماران لوپوس موثر بوده و استمرار این تأثیر در ابعاد روانی بیشتر بوده است. واژه های کلیدی: درمان شناختی، ذهن آگاهی، کیفیت زندگی، لوپوس اریتماتوز سیستمیک.